Belgen leven in angst, ze durven amper nog de trein te nemen. Maar is dit zo gek allemaal? Ik heb als student geprobeerd alles op de voet te volgen sinds 22 maart. Ons land was in rouw. Mensen waren en of zijn bang. Je zou voor minder zou ik beginnen denken, vooral als de media berichten verspreid dat een volgende eventuele aanslag in mijn geliefde Antwerpen zou plaatsvinden. Ik kom hier bijna elke dag , je kan het je haast niet voorstellen dat hier zoiets zou gebeuren. Maar het komt nu wel heel dichtbij, in feite is het er al.
Ik zal even beschrijven hoe het is als ik de trein vanuit mijn boerendorp, Essen, de trein naar Antwerpen neem. Als ik opstap in Essen is er nog geen vuiltje aan de lucht, althans, dat is als er nog geen vertragingen zijn door de NMBS. Maar als ik arriveer in Antwerpen dan veranderd de zaak.
Ik stap uit en binnen de aantal seconden zie ik twee of drie mensen met een legeruniform en ze zijn één voor één zwaarbewapend. Slik. Ook een goeiemorgen. Al weet ik wel dat ze er staan voor onze veiligheid. Maar als ik dan de tram neem richting de Meir, zie ik er aan mijn tramhalte weer 2 of 3 staan, weer zwaar bewapend. Als ik af stap aan de Meir hetzelfde verhaaltje. Ik vind het knap van die mannen dat ze dit doen, maar werkt het überhaupt? Moeten we nu op elk drukbezochte plaats in Belgïe militairen zetten? Ik weet niet of dit de juiste oplossing is.
Deze blog gaat hier ook niets aan veranderen, je moet al een serieuze bekendheid hebben voor je wat indruk kan maken op de hoge pieten hierboven, spijtig!