Tag: west-vlaams

D-day, maar dan in het West-Vlaams

De ontmoeting met mijn schoonouders, een zeer stresserende gebeurtenis, zeker omdat deze van het Kortrijkse afkomstig zijn en ik dus niet wist of ik ze al dan niet ging verstaan. Om mij voor te bereiden op het West-vlaams had ik alvast een paar woorden gememoriseerd zodat ik hen toch een beetje zou verstaan. Ook heb ik heel de dag voordien geen enkele keer de ‘g’ proberen uitspreken. Meer kon ik niet doen, toch? Het ontmoeten van mijn schoonouders vond ik toch wel één van de meest stresserende momenten die ik ooit heb meegemaakt. Zelfs voor een mondeling examen waarvoor ik niet veel gestudeerd heb of voorbereid ben is vaak minder erg.

We hadden afgesproken aan ‘Faits D’Anvers’, een leuk restaurant in de Stadsfeestzaal.  Lynn, mijn vriendin, beweert dat ze daar de beste carpaccio hebben van heel het land in Faits D’Anvers, Kortrijk inclusief. En dat zegt veel als het van haar komt. Toen we aan tafel zaten kregen we de menukaart, ik kon natuurlijk niet anders dan de carpaccio bestellen. Volgens mij voelde iedereen zich een beetje verplicht, maar vooral nieuwsgierig want iedereen heeft dus hetzelfde besteld. Om te drinken koos ik, net zoals de vader van Lynn, voor een Weissbier. Dat is een bier dat niet in elk restaurant te vinden is in België maar waar ik wel altijd van kan genieten. Zeker op skivakantie, maar de Stadsfeestzaal kon dit keer ook wel tellen. Tijdens het eten verliep alles echter rustig en trok de stress al een beetje weg.

Na het eten zijn onze wegen gescheiden, maar niet zoals u zou denken. De mama van Lynn had nog schoenen op het oog bij Sacha, een winkel die zich ook in de Stadsfeestzaal bevindt.  Shoppen is voor mannen niet echt het meest geliefde ding om te doen, daarom zijn de vader van Lynn en ik gewoonweg blijven zitten in Faits D’Anvers en bestelden we nog maar een Weissbier. Laten we zeggen dat dit toch wel de meeste stress gemakkelijk heeft doen verdwijnen. Lees: doorspoelen. Tegen dat we dat bier hadden uitgedronken waren mijn vriendin en haar mama weer twee nieuwe paar schoenen rijker. nu ja iedereen gelukkig! Of zeg ik beter ‘helukkih’ om in de sfeer te blijven? Het West-Vlaams was in ieder geval (meestal dan toch) nog zeer goed te verstaan!

Een shoppingsverslaafde vriendin

Antwerpen is stad en de rest is parking, zeg ik dagelijks tegen mijn vriendin uit West-Vlaanderen dat in Antwerpen op kot zit. Zij zit op kot aan de Meir, dat heeft soms zijn voordelen, maar vooral nadelen. Zeker als je weet dat zij een beetje koopverslaafd is. Wanneer wij van de Groenplaats komen moeten ik haar altijd zien te overtuigen om de tram te nemen tot aan de Opera zodat zij enkel een apotheker binnen kan wandelen of de Mcdonalds.

Hoewel we amper zes maanden samen zijn heeft ze mij  al elke winkel op de Meir laten zien vol enthousiasme en natuurlijk liet ze maar al te vaak haar ‘wishlist’ vallen. Voor haar iets vinden op de Meir is zeker geen probleem. Er zijn zoveel verschillende winkels met voor ieders wat wils. Ze weet wel haar winkels te kiezen, als haar mama in Antwerpen is gaat ze naar de ‘princess’. Hier kan haar mama iets vinden en zijzelf ook, een beetje alles voor iedereen… Als u een vrouw bent, want een man afdeling hebben ze niet, maar wel heel comfortabele stoelen om te wachten terwijl zij hun nieuwe artikelen passen. Ik zelf koop tijdens de uitstapjes op de Meir meestal niet meer dan gewoonweg een nieuwe zwarte T-shirt terwijl zij dan naar buiten kom met een heel nieuw kleerkast. Meestal doe ik dit dan ook zo snel mogelijk, shoppen is nu niet één van mijn favoriete activiteiten.

Mijn West-Vlaamse vriendin is natuurlijk ook een schoenspecialiste, als zij mijn schoenen lelijk vindt wandelt ze uit haar kot en stuurt ze met tientallen foto’s van mannenschoenen die er toevallig nog zijn in mijn maat… Subtiel zijn is niet haar beste kantje, maar het is wel gemakkelijker dan online shoppen denk ik… Het is dus wel degelijk altijd een avontuur om over de Meir te wandelen met haar, maar de laatsten tijd hou ik ‘lief’ haar hand vast zodat ze niet wegloopt naar een winkel als ik even met mijn ogen knipper.